Tytuł króla używany był przez polskich władców od roku 1025, kiedy to koronowany był pierwszy z nich, a dokładniej mówiąc Bolesław pierwszy Chrobry. Tytuł królewski od tego momentu na stałe związany był z osobą polskiego władcy aż do roku 1795. W okresie zaborów używany był natomiast przez rosyjskiego cara, który panował w królestwie polskim. Najdłużej rządzącą w polskim państwie dynastią, była dynastia Piastów, której kres miejsce miał pod koniec wieku czternastego, w momencie kiedy największy z polskich królów, Kazimierz trzeci umiera nie pozostawiając żądnego męskiego potomka, powoduje to że Andegawenowie, a następnie Jagiellonowie przejmują władzę monarszą w Polsce. Po zakończeniu dynastii Jagiellonów przychodzi czas królów elekcyjnych, którzy wybierani są od drugiej połowy wieku szesnastego, aż do końca wieku osiemnastego, kiedy to miejsce ma ostatni z rozbiorów polski. Władza monarsza w Polsce kończy się całkowicie w roku 1918, kiedy kraj nasz odzyskuje niepodległość i wprowadzona zostaje demokracja.
Bolesław pierwszy Chrobry według zapisków urodził się w poznaniu w roku 967 i umiera w tym samym mieście w 1025 roku, czyli w tym samym roku kiedy udaje mu się zostać koronowanym na króla polski. Był on synem pierwszego z polskich władców, a mianowicie mieszka pierwszego oraz jednej z czeskich księżniczek. Swoje rządy obejmuje w roku 992, kiedy wypędza zaraz po objęciu tronu swoją macochę i przyrodnich braci najpierw brutalnie się z nimi rozprawiając. Od samego początku był on jednym z ważniejszych sojuszników cesarza Ottona trzeciego, między innymi gościł go w roku 1000 w Gnieźnie na zjeździe gnieźnieńskim, w czasie którego cesarz miał najprawdopodobniej koronować Bolesława, a jeśli nie to wręczyć mu symbole władzy królewskiej, co miało dawać znak, że jest jak najbardziej za tym, aby Bolesław został królem. Źródła będą tutaj jednak wieloznaczne i tak naprawdę nie wiadomo co tak naprawdę wydarzyło się w czasie tego spotkania. Po śmierci Ottona stosunki z Niemcami zaczynają się oziębiać, chrobry wchodzi w konflikt z następcą Ottona, a mianowicie Henrykiem świętym, gdzie prowadzi z nim długotrwałe, trwające kilkanaście lat wojny. Co do samego momentu jego koronacji cały czas toczony jest spór i tak naprawdę nie wiadomo do końca kiedy mogło mieć to miejsce, jak podają jednak źródła i jak przyjmuje się najczęściej jest to rok 1025.
Mieszko Lambert był kolejnym królem polski, który występuje na tron po śmierci Bolesława chrobrego. Był on jego drugim synem, pierwszym jednym z drugiego małżeństwa. Po przejęciu władzy podobnie jak wcześniej ojciec przepędza z terenu kraju swoich dwóch braci. Na samym początku zajmuje się organizacją dwóch niszczycielskich najazdów na Saksonię co ma miejsce przed rozpoczęciem lat trzydziestych. Następnie prowadzi już tylko wojny obronne przeciwko Niemcom oraz Czechom. Ucieka jednak z kraju w roku 1031 co spowodowane jest atakiem Jarosława mądrego, który osadza na polskim tronie jednego ze swoich braci. Mieszko azylu szuka w Czechach, gdzie jednak zostaje uwięziony przez jednego z możnowładców. Odzyskuje władzę kilka lat później, pełni teraz już rolę tylko i wyłącznie księcia jednej z trzech dzielnic.
Przemysł drugi swoje rządy sprawował przez bardzo krótki okres czasu, łącznie przez dwa lata w ostatnim dziesięcioleciu wieku trzynastego, gdzie jeszcze władzę tą sprawował z przerwami. Pochodził on od Piastów wielkopolskich, był on jednocześnie ich ostatnim męskim przedstawicielem. Jego ojcem był książę wielkopolski, a mianowicie przemysł pierwszy, urodził się jako pogrobowiec, z tego też powodu wychowywał się na dworze swego stryja. Pierwszy kontakt z władzą to rok 1273 kiedy otrzymuje swoją własną dzielnicę, a mianowicie księstwo poznańskie we swoje władnie. Po kilku latach umiera jego stryj, przejmuje on więc po nim funkcję księcia wielkopolskiego, w pierwszym ze swoich okresów rządów był widocznie zaangażowany w sprawę śląska, gdzie współpracował, a następnie stał się wrogiem jednego z wrocławskich książąt. Dążył on przede wszystkim do tego, aby zjednoczyć wszystkie z piastowskich księstw. W roku 1290 obejmuje on całkowicie niespodziewanie księstwo krakowskie, co staje się na mocy testamentu księcia wrocławskiego, z którym toczył zażarte spory. Nie posiadał on jednak wystarczającego poparcia miejscowych możnych jeśli chodziło o rywalizację z innymi przedstawicielami piastowskiej dynastii. Korzystne zmiany przynosi 1282 kiedy obejmuje pomorze gdańskie i coraz liczniejsze tereny. Jest to przede wszystkim okazja do wzmocnienia posiadanych wpływów oraz koronowanie na króla polski, co czyni w roku 1290. Ceremonia koronacyjna odbywała się w tamtych czasach jeszcze w Gnieźnie. Władza kończy się jednak w roku 1296 kiedy król zostaje zamordowany.
Władysław pierwszy Łokietek urodził się w drugiej połowie wieku trzynastego, a umiera przeżywszy trochę ponad sześćdziesiąt lat. Pełni on najpierw rolę księcia, a następnie króla polski, gdzie nieprzerwanie sprawował swoją władzę od roku 1306, do 1333, czyli do momentu kiedy umiera. Jego następcą zostaje natomiast największy z polskich królów, czyli Kazimierz trzeci zwany wielkim. Łokietek nie był pierwszym z synów Kazimierza I Kujawskiego, ale najstarszym z jego kolejnego małżeństwa, z jedną z opolskich księżniczek. Imię otrzymuj po swoim wuju, który był bratem matki, podobnie jak większość Piastów w tym okresie stosował on przeważnie zdrobniałą formę swojego imienia, czyli Włodek. Już w tym okresie będzie występował z przydomkiem łokietek, który wskazywać miał jak tłumaczy to w swojej kronice Jan długosz na niski wzrost księcia, a następnie króla polski. Łokietek zrobił dla polski jednak naprawdę bardzo dużo, udało mu się między innymi doprowadzić do ponownego zjednoczenia wszystkich ziem polskich, cały czas toczył oprócz tego skuteczne walki z agresorami i zdobywał kolejne tereny.
Bardzo często nazywany był także Więcławem. Był królem polski z dynastii przemyśl idów, który swoją władzę sprawował od rozpoczęcia czternastego wieku, przez następne pięć lat. Oprócz tego posiadał on jeszcze wiele, wiele innych tytułów, piastował rolę króla Czech, księcia krakowskiego i możnowładcy na wielu, wielu innych terenach. W momencie śmierci swego ojca Wacław posiadał zaledwie siedem lat, trafia jednak do łaskawego i potężnego niemieckiego króla z dynastii Habsburgów, który przejmuje ziemie po zmarłym ojcu Wacława, czyli między innymi Austrię i wiele, wiele innych terenów, które stają się wkrótce podstawą potęgi tejże niemieckiej dynastii.
Kazimierz III zwany Wielkim z całą pewnością był jednym z najwyśmienitszych polskich władców, o czym świadczył będzie już sam przydomek, którym był on tytułowany. Władzę sprawuje przez okres trzydziestu siedmiu lat, od momentu śmierci swojego ojca, Władysława łokietka aż do śmierci własnej, która miejsce miała w roku 1370 w Krakowie. Był on ostatnim władcom na tronie z dynastii Piastów, stało się tak bowiem nie posiadał on żadnego męskiego potomka, oczywiście z prawego łoża. Jak głosi popularne hasło zastał on Polskę drewnianą, a zostawił murowaną co będzie w wielu dziedzinach prawdą.