Ludność żydowska zasymilowała się ze społecznościami europejskimi już bardzo dawno temu, wiele wieków wstecz. W historii bywały różne okresy tolerancji i dyskryminacji Żydów, cały czas byli oni jednak dostępni w kulturze, czasami bardziej otwarci na zewnętrzne społeczności, raz bardziej zamknięcie, cały czas jednak miejsce miało mieszanie się obyczajów, wierzeń, oraz samej rasy. Bardzo często nie zdajemy sobie sprawy ilu sławnych osób, które przyczyniły się do rozwoju naszego świata, czy też miały wyraźny wkład w sztukę to Żydzi, czy też posiadali żydowskie pochodzenie. Jednym z najsławniejszych Żydów jest z całą pewnością Albert Einstein, jeśli chodzi o polskich to warto wymienić Jana Brzechwę, Bruno Schultza, czy też Bolesława Leśmiana. Niektórzy z nich ukrywają swoje żydowskie pochodzenie, inni natomiast szczycą się swoim korzeniami, wszystko zależne jest od tego w jakim okresie przychodzili oni na świat, kiedy żyli w czasie względnej tolerancji wtedy przyznawanie się do swojego pochodzenia z pewnością było o wiele łatwiejsze.
Einstein jest jednym z najpopularniejszych naukowców pochodzenia żydowskiego, którego uważa się obecnie za największego z fizyków i teoretyków wieku dwudziestego. Na jego konto przypisujemy stworzenie szczególnej teorii względności oraz teorii światła. Został on doceniony wielokrotnie poprzez różne instytucje oraz wydziały naukowe, jednak nagrodę nobla otrzymuje jednokrotnie w dziedzinie fizyki za wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego. Udało mu się przez całe życie opublikować pół tysiąca prac, z czego większa część to prace naukowe.
Albert Einstein na świat przychodzi czternastego marca roku 1879 w Ulm, mieście które położone było na południu Niemiec. Jego matka oraz ojciec byli oboje Żydami. Ojciec zajmował się handlem pierzynami, co pozwalało mu godnie utrzymać rodzinę. Wszystko zmienia się jednak w momencie kiedy jego brat oferuje mu wspólne założenie zakładu produkującego instalacje gazowe oraz wodne i kanalizacyjne. Z tego też powodu wszyscy przenoszą się do Monachium, gdzie otwarty zostaje zakład, a na świat przychodzi jedyna z sióstr Einsteina, Maria. Albert Einstein po raz pierwszy z nauką styka się w wieku pięciu lat. Jego ojciec pokazał mu kompas, którego działanie na Albercie wywarło bardzo głębokie wrażenie. W czasie tym rozpoczyna on także naukę w domu. Jako, że jego matka była muzyczką, Albert w wieku sześciu lat umiał już płynnie władać skrzypcami. Lekcje gry pobierał nieprzerwanie do trzynastego roku życia, a później grał już praktycznie przez cały późniejszy okres do momentu kiedy nie zaczęło sprawiać mu to zbyt dużej trudności. W roku 1886 rozpoczyna naukę w szkole powszechnej gdzie należał do jednych z najlepszych uczniów. W roku 1894 firma Einsteinów zaczyna podupadać, przenoszą się oni więc do Mediolanu. Albert zostaje jednak w Monachium, aby nie musiał przerywać nauki i znajduje się pod opieką członków dalszej rodziny. Na studia nie dostaje się za pierwszym razem z powodu słabych wyników z przedmiotów humanistycznych. Postanawia on jednak spędzić rok przy uniwersytecie, w którym chciał studiować, aby dokończyć szkołę średnią. Zdaje tam we wrześniu maturę i uzyskuje dobre oceny niemal ze wszystkich przedmiotów, przede wszystkim muzyki, fizyki oraz matematyki. W tym samym roku także, w celu uniknięcia służby wojskowej, zrzeka się obywatelstwa niemieckiego i bez przynależności państwowej przystępuje ponownie do egzaminów, które tym razem udaje mu się zdać.
Jeśli chodzi o pochodzenie Albert einstein posiadał jak najbardziej żydowskie korzenie, z tego powodu, że jego rodzina od lat zamieszkiwała Niemcy posiadał także pochodzenie tego właśnie kraju. Od wieku siedemnastu lat uważany był za poddanego Wirtembergii. Na wniosek swojego ojca w roku 1896 został zwolniony z tego właśnie poddaństwa, dzięki czemu ojciec mógł złożyć prośbę o naturalizowanie swojego syna jako obywatela Szwajcarii. Od tego momentu Albert pozostaje bezpaństwowcem, z jednej strony chroni go to przed represjami ze strony niemieckiej i narastających nastrojów antysemickich.
Einstein nigdy nie był związany z żadną z instytucji duchowych, posiadał jedynie krótki okres wzmożonej wiary kiedy wchodził w wiek nastoletni. Z drugiej jednak strony nie da się także powiedzieć, że był silnie zadeklarowanym ateistą, w sensie odrzucania wszelkich niematerialnych form istnienia. Przez całe swoje życie odrzucał on koncepcję istnienia Boga osobowego i jego poglądy przez większą część życia zbliżone były do panteizmu, wierzył on w rodzaj ogólnego i duchowego porządku świata, który wyrażał będzie się w zdolności każdego człowieka do dostrzegania takowego porządku i formułowania go poprzez prawa naukowego. Jego teksty z pierwszych dziesięcioleci wieku dwudziestego było bardziej w duchu umiarkowanego scjentyzmu, zaś poglądy wyrażane po drugiej wojnie światowej przybrały pełny wymiar panteizmu. Sam swoje poglądy określał jako odczuwanie kosmicznego porządku. Odpowiadając na telegram jednego z rabinów w Nowym Jorku odpowiedział, że zdaje sobie sprawę z ingerencji sił wyższych w życie ludzkie, ich określenie jest jednak niemożliwe, czy też mało ważne. Oprócz tego przed rozpoczęciem drugiej wojny światowej Einstein był jak najbardziej zadeklarowanym pacyfistą. Nawoływał ludzi do odmowy noszenia broni, gdyż uważał to za jeden z dobrych sposobów na powstrzymanie wojen. Gdy Hitler doszedł do władzy einstein uznał, że Hitlera da się niestety powstrzymać tylko i wyłącznie siłą.
Albert Einstein uważał, że odkrycia mechaniki kwantowej należą do jednych z najbardziej udanych teorii w naszych czasach, jednocześnie jednak był ich największym krytykiem. Nie uznawał przewidywalnej przez nią losowości zdarzeń, mawiając bardzo często, że Bóg nie gra w kości i wierzył, że w przyszłości powstania teoria, która wyeliminuje losowość. Uznawał, że świat w gruncie rzeczy zbudowany musi być w bardzo klasyczny i relatywistyczny sposobów, a obowiązująca w mechanice kwantowej zasada nieoznaczoności jedynie tymczasowo ogranicza zakres ludzkiego poznania, ma się to jednak jak najszybciej zmienić.
Wielcy ludzie przez całe swoje życie wypowiadają szereg sentencji oraz myśli, które potem urastają do uniwersalnych form i bardzo chętnie cytowane są przez następne pokolenia. Einstein niewątpliwie należał do tych, którzy mówił wiele, a z jego słów wyciągnąć można wiele przydatnych i naprawdę mających silne podłoże prawd. Twierdził on między innymi, że strach oraz głupota leżały zawsze u podstawy większości dążeń każdego człowieka. Oprócz tego powtarzał wielokrotnie pomimo swoich poglądów i ideologii, że nauka bez religii jest ułomna, a religia bez nauki zaślepiona. Pomimo tego, że mówił sam o sobie jako o głęboko wierzącym ateiście to wiele uwagi poświęcał Bogu – bardzo często powtarzał, że Bóg jest wyrafinowany, ale nie perfidny. Podanie wszystkich złotych myśli Einsteina oczywiście byłoby niewykonalne z powodu jego ogromnej ilości, jedne z najważniejszych zostały jednak przedstawione.