Żydzi

Pojęcie Żyd, w dosłownym tłumaczeniu oznaczało będzie czciciela Jahwe i wywodzi się z języka hebrajskiego. Mianem Żydów określamy naród semicki, który w starożytności zamieszkiwał Palestynę posługując się językiem hebrajskim. W czasie średniowiecza oraz okresie nowożytnym naród żydowski znajduje się jednak w diasporze i rozproszony jest po całym świecie, posługując się różnymi językami. Naród ten jest naprawdę rozległy i posiada najdłuższą historię z wszystkich dzisiejszych znanych nam cywilizacji. Obecnie największa liczba Żydów zamieszkuje Izrael oraz Stany Zjednoczone, przed wojnami światowymi bardzo dużym ośrodkiem ich zamieszkania była praktycznie cała Europa, w szczególności Polska, gdzie zawsze spotykać mogli się z największą tolerancją. Naród żydowski od okresu drugiej wojny światowej spotkał się z bardzo silną agresją, w postaci holocaustu, gdzie miliony Żydów z powodu swojego pochodzenia zostało zagazowanych, zabitych, czy też zamęczonych w obozach koncentracyjnych, także tych, którzy Niemcy postawili na terenie naszego kraju w czasie wojny.

Judaizm to jedna z większych obecnie i najstarszych religii monoteistycznych, która kształtować zaczęła się już w drugim tysiącleciu przed naszą erą i stanowi wierzenia narodu żydowskiego, oprócz tego jest to pierwsza z religii Abrahamowych. Jej wyznawcy znajdować będą się na całym świecie, obecnie jednak najwięcej jest ich w państwie Izrael oraz w USA. Podstawą judaizmu jest wiara w jednego Boga, którego charakteryzuje osobowość, niepodzielność, brak postaci materialnej, bezcielesność oraz wieczność. Pełni on rolę nie tylko samego stwórcy świata, ale będzie występował także jako stały jego nadzorca oraz opiekun. Bóg zawiera z ludźmi wieczyste przymierze, obiecując między innymi ochronę i pomoc w zamian za podporządkowanie się nakazom Boga. Z religii judaistycznej wywodziło będzie się chrześcijaństwo, Żydzi jednak odrzucają wierzenia chrześcijan, nie uznając Jezusa za obiecanego mesjasza.

Holocaust oznaczać będzie w bezpośrednim tłumaczeniu z języka łacińskiego całopalenie. Pierwotnie holokaust był terminem religijnym i oznaczał ofiarę całopalną, w tym znaczeniu słowo to stosowane może być do dziś, jest jednak przeważnie utożsamiane z prześladowaniem oraz zagładą milionów przedstawicieli narodu żydowskiego przez władze trzeciej rzeszy oraz sojuszników Hitlera w momencie wybuchu drugiej wojny światowej. Jest to synonim hebrajskiego pojęcia Szoa, które za niektórych uważane jest za stosowniejsze, gdyż nie ma odwołania do religijnego i o wiele bardziej pozytywnego całopalenia. Oprócz tego w naszym kraju bardzo często stosowany będzie po prostu termin zagłady Żydów. Polityka masowego uśmiercania narodu żydowskiego rozpoczęła się w roku 1941 i trwała nieprzerwanie prawie przez cztery lata. Holokaust poprzedzony był przez wcześniejszą akcję rzeszy mającą na celu zagładę osób chorych psychicznie oraz upośledzonych, wtedy właśnie też dopracowywana byłą technika mordów masowych. Liczba ofiar holokaustu wśród społeczności żydowskiej wyniosła oficjalnie około siedmiu milionów ludzi, dokładne dane nie są jednak tak naprawdę znane z powodu braku pełnej ewidencji oraz niszczenia systematycznie kolejnych archiwów i zacierania śladu tej jednej z największych zbrodni w historii ludzkości. Holokaust był z całą pewnością bezprecedensową próbą wyniszczenia całego narodu przy użyciu metod przemysłowych, człowiek traktowany był więc całkowicie jak przedmiot – nigdy wcześniej i później zagłada nie była przeprowadzona w tak szerokiej skali.

Antysemityzm jest określeniem odnoszącym się i jednocześnie charakteryzującym antyspołeczną postawę oraz jednoczesne uprzedzenie Żydów i ich dyskryminację oraz wszystkich osób o pochodzeniu żydowskim w ujęciu grupy religijnej, etnicznej oraz rasowej. Ekstremalny wymiar antysemityzmu głoszony był przez niemiecki nazizm, doprowadzając do próby wyniszczenia całego narodu żydowskiego w europie okupowanej co prawie zostało uskutecznione w pełni (w obozach masowej zagłady zakładanych przez Hitlera zginęło do siedmiu milionów Żydów, jeśli nawet nie więcej). Geneza antysemityzmu jest jednak o wiele dalej posunięta niż mogłoby się wydawać, bowiem już w czasach przedchrześcijańskich występowały pojedyncze objawy związane z prześladowaniami Żydów.

Historia Żydów na polskich ziemiach liczyła będzie sobie ponad tysiąc lat, wręcz więcej niż wynosi historia samego państwa polskiego. W czasie tym zaobserwować można bardzo długie okresy tolerancji religijnej i koniunktury, która była jak najbardziej pomyślna dla społeczności żydowskich, oprócz tego jednak bardzo silne rysują się objawy daleko posuniętego antysemityzmu i wręcz masowej i całkowitej eksterminacji. Od czasów powstania królestwa polskiego w wieku jedenastym Polska była jednym z najbardziej tolerancyjnych krajów na całym starym kontynencie, z tego też powodu stała się swoistym rajem dla ludności żydowskiej żyjącej w rozproszeniu. Jeszcze w szesnastym wieku rabini polscy podkreślali, że gdyby Bóg nie dał schronienia Żydom w naszym kraju los tejże społeczności byłby w naprawdę marnym stanie. W momencie jednak kiedy widoczne jest osłabienie unii polsko-litewskiej automatycznie słabnąc zaczyna także tolerancja i w krótkim czasie położenie Żydów na polskich ziemiach nie różniło się wiele od położenia tych zamieszkujących inne kraje europejskie. Najwyższy wyraz antysemityzmu miał jednak miejsce w czasie drugiej wojny światowej, nie tylko z ręki przedstawicieli trzeciej rzeszy, ale także i samych polaków. Do dzisiaj miejsce mają pojedyncze i otwarte objawy jawnego antysemityzmu i niechęci wobec ludności żydowskiej.

Żydzi z powodu rozproszenia tak naprawdę po całym świecie obecni są prawie w każdej grupie etnicznej. Przez kolejne pokolenia asymilowali się oni z ludnością miejscową, zachowując jednak bardzo często swoje rodzinne tradycje oraz wierzenia przodków, dzięki czemu judaizm oraz cała kultura żydowska przetrwała do dziś. Wiele słynnych postaci, chociaż często nie zdajemy sobie z tego sprawy, posiadało właśnie pochodzenie żydowskie, jednym z najlepszych przykładów, może tutaj być jeden z największych uczonych wieku dwudziestego, a mianowicie Albert Einstein, a oprócz niego także Emma Lazarus.

Diaspora jest słowem posiadającym pochodzenie greckie. Oznaczała będzie rozproszenie danego narodu wśród innych lub też wyznawców danej religii wśród wyznawców innej. Nazywa siętak również społeczność osób rozproszonych. Sam termin w języku greckim oznaczał będzie rozrzucone ziarna. Przeważnie o diasporze będziemy mówili w przypadku ludności żydowskiej, która poza Izraelem zamieszkuje obecnie wszystkie części świata, najliczniej jednak w USA oraz w Europie, gdzie mogą liczyć na największą tolerancję. Diaspora Żydów miała miejsce jeszcze w okresie starożytności, a dokładniej mówiąc w czasie przejściowym pomiędzy antykiem, a średniowieczem. Od tego momentu Żydzi rozproszeni są po całym świecie, czekając na przyjście zapowiedzianego Mesjasza, który ma na nowo połączyć społeczność Izraela.