Konstytucja USA

Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki została uchwalona we wrześniu roku 1787 i ratyfikowana przez kolejne konwencje w każdym z trzynastu stanów gdzie miała obowiązywać. Moment jej wejścia w życie to początek marca roku 1789. Od tego momentu zastępowała ona oficjalnie artykuły konfederacji i wieczystej unii, które wcześniej były obowiązkowymi na przełomie lat 1781 oraz 1788. Pierwotny projekt konsytuacji przygotowany został przez niejakiego Madisona pochodzącego z Wirginii. Początkowo miała ona służyć jako swoista podpora przy sprawowaniu władzy nad czteroma milionami ludzi w kilkunastu stanach, oprócz tego jej zamierzeniem było doprowadzenie do centralizacji władzy przy jednoczesnym pozostawieniu praw poszczególnych ze stanów i dając im swobodę w sprawach wewnętrznych. Kompromis, który udało się zawrzeć, stanowił że wszystkie ze stanów reprezentowane będą przez dokładnie taką samą liczbę swych przedstawicieli w senacie, natomiast jeśli chodzi o izbie reprezentantów liczba ta zależna będzie od ludności danego stanu.

Konstytucja w USA stanowić będzie najwyższe z praw, które obowiązuje na terenie tego kraju. Obecnie jest ona jedną z najstarszych narodowych konstytucji, która nadal obowiązuje, oczywiście z cały czas wprowadzanymi zmianami. Była ona wzorem dla wieku kolejnych konstytucji, które pojawiały się na innych obszarach naszego globu. Będzie ją cechowała jednocześnie prostota oraz elastyczność. Obecnie posiada tylko niecałe trzydzieści poprawek od momentu jej uchwalenia i służyć będzie ponad trzystu milionom amerykanów na terenie pięćdziesięciu stanów. Konstytucja stanów jest określana mianem pierwszej ustawy zasadniczej. Często podaje się, że jest ona elastyczna co polegać będzie na dużej ilości interpretacji praw, które są w niej zawarte, gdzie interpretacja takowa dokonywana jest przez władze federalne. Drugą cechą jest natomiast sztywność, czyli procedury, które prawie całkowicie będą uniemożliwiać jej zmienienie, na początku potrzebne jest dwie trzecie głosów w obu izbach parlamentu, następnie trzy czwarte stanów muszą zaakceptować takowe zmiany w przeciągu określonego czasu, zazwyczaj jest to okres około dwóch lat. Konstytucja ta jednak cały czas się rozwija, co jest oczywistym, gdyż tworzą się nowe formy i zależności prawne, które muszą być poddane kontroli, dlatego konstytucja rozrasta się, modyfikowane są poszczególne z jej punktów, tak aby dopasować się do dynamicznych zmian dzisiejszego świata.

Preambuła jest niejako strona tytułową, czy też wstępem do konstytucji, zawierać będzie podstawowe ustalenia, dotyczące ustroju państwa, jego wyznania, czy też laickości oraz bardzo często swojego rodzaju sentencje. Cały tekst amerykańskiej preambuły w przekładzie będzie brzmiał: „My, naród Stanów Zjednoczonych, w celu tworzenia doskonalszej unii, ugruntowania sprawiedliwości, zapewnienia spokoju wewnętrznego, umożliwienia wspólnej obrony, popierania ogólnego dobra i zagwarantowania wolności dla nas samych i dla naszych potomków uchwalamy i ustanawiamy niniejszą Konstytucję USA.” Preambuła sama w sobie nie będzie dawała gwarant władzy, ani też nie zobowiązuje do jakichkolwiek działalności, wyjaśniać będzie jedynie rację stworzenia tejże właśnie konstytucji.

Pozostałe elementy konstytucji składają się z kolejnych siedmiu artykułów, tworzących trzy kolejne rodzaje władzy, ustanawiające niejako prawa posiadane przez dane stany oraz władzę federalną. Władza ustawodawcza będzie regulowana przez pierwszy artykuł, gdzie z jego ramienia władzę tą sprawować będzie Kongres Stanów Zjednoczonych, w którego skład wchodzi Senat oraz Izba Reprezentantów. Artykuł ustanawiać będzie sposób wyborów członków każdej z izb. Dodatkowo nakreśla procedury legislacyjne i wskazuje władzę ustawodawczą. W końcu ustanawiać będzie także ograniczenia z zakresu federalnego i stanowe. Kolejny artykuł dotyczy natomiast władzy wykonawczej czyli samej prezydentury, gdzie standardowo zawarty jest sposób wybierania, zaprzysiężenia, przywileje oraz obowiązki, które posiada prezydent. Oprócz tego wprowadzać będzie także urząd wiceprezydenta, który obejmuje urząd w momencie kiedy główny prezydent rezygnuje, czy też zostaje ubezwłasnowolniony. Trzeci artykuł dotyczy ostatniej już w trójpodziale władz jednostki, a mianowicie sądownictwa, gdzie nad wymiarem sprawiedliwości czuwać będzie tutaj Sąd najwyższy. Poza sądem najwyższym kongres ma możliwość stanowienia rządów szczebla niższego, gdzie ich sędziowie oraz wyroki podlegać będą sądowi najwyższemu. Artykuł czwarty natomiast dotyczyć będzie powiązań występującymi pomiędzy władzą federalną a stanami i pomiędzy poszczególny stanami. Między innymi nakazywać będzie pełną współpracę w zakresie sądownictwa.

Możliwość wprowadzania poprawek w amerykańskiej konstytucji regulowana jest przez piąty artykuł tego dokumentu właśnie. Ustanawiać będzie metody samego ich proponowania, co może uczynić kongres, czy też grupa odpowiedniej ilości obywateli. W pierwszym przypadku kongres składa propozycję poprawki po przegłosowaniu tejże opcji przez dwie trzeci głosów każdej z kolejnych izb. Propozycja takowej poprawki ratyfikowana musi być następnie przez większość stanów, a mianowicie trzy czwarte co powodować będzie, że wprowadzenie poprawki jest dosyć trudnym i do dnia dzisiejszego było ich zaledwie kilkadziesiąt w całej kilkusetletniej historii amerykańskiej konstytucji.

Kongres amerykański jest dwuizbowym parlamentem, jednocześnie najwyższym organem i przedstawicielstwem władzy wykonawczej na terenie USA. Składać będzie się on z senatu, w skład którego wchodzi setka senatorów oraz izby reprezentantów, gdzie wszystkich członków jest ponad czterysta. Kadencja kongresu trwać będzie przez okres dwóch lat, co powoduje, że skład izby reprezentantów co te dwa lata będzie odnawiany. Senat, który w założeniu jest o wiele mniej radykalną izbą funkcjonuje w niezmiennych składzie przez okresu sześciu lat. Jednocześnie postanowiono jednak, że co dwa lata jedna trzecia składu senatorskie będzie poddawana mimo wszystko reelekcji, jednak to wprowadzone zostało później. W przypadku wakatów miejsc w izbie reprezentantów gubernator powinien niezwłocznie rozpisać wybory, które takowy skład uzupełnią. W przypadku senatorów wolne miejsca uzupełniać będzie władza ustawodawcza, jednak w przypadku przerwy w obradowaniu do czasu wyborów właściwych istniała możliwość obsadzenia fotela senatorskiego.

Izba reprezentantów będzie posiadała w swoich rękach władzę ustawodawczą jeśli chodzi przede wszystkim o sprawy finansowe. W sytuacji gdy żaden z kandydatów na prezydenta nie uzyskuje odpowiedniej ilości głosów prezydent wybierany jest właśnie przez izbę reprezentantów, zaś wiceprezydent z ręki senatu. Senat posiada tak zwane kompetencje rady oraz zgody w sprawach nominowania prezydentów jak i w sprawach zawieranych przez nich traktatów. Oprócz tego posiada także władzę sądowniczą, gdzie izba posiada kompetencje wszczynania postępowań karnych, jak widać więc posiada bardzo szerokie kompetencje oraz możliwości.