Kadencja Lecha Wałesy po 5-letniej prezydenturze kończyła się w 1995 r. Marszałek Sejmu Józef Zych wybory zarządził w na 5 XI 1995 r.
Podobnie jak 5 lat wczesniej zapowiadała się otra kampania wyborcza która miala tym razem polegac głównie na jiedopuszczeniu do zwycięstwa A.Kwaśniewksiego.
Państwowa Komisja Wyborcza otrzymała wnioski o rejestrację wraz z ponad 100 tys. podpisów od 18 kandydatów. Po negatywnej weryfikacji podpisów pod kandydaturą Bolesława Tejkowskiego zarejestrowała 17 kandydatów. Po rezygnacji ze startu w wyborach Lecha kaczyńskiego – na rzecz J. Olszewskiego, Marka Markiewicza, Bogdana Pawłowskiego i Leszka Moczulskiego – na rzecz L. Wąłesy w I turze ostatecznie wystartowało 13 kandydatów.
Osiągnęli oni nastepujące wyniki:
1. Aleksander Kwaśniewski – 35,11%
2. Lech Wałęsa – 33,11%
3. Jacek Kuroń – 9,22%
4.Jan Olszewski – 6,86%
5. Waldemar Pawlak – 4,31%
6. Tadeusz Zieliński – 3,53%
7. Hanna Gronkiewicz-Waltz-2,76%
8. Janusz Korwin-Mikke – 2,40%
9. Andrzej Lepper – 1,32%
10. Jan Pietrzak – 1,12%
11. Tadeusz Koźluk – 0,15%
12. Kazimierz Piotrowicz – 0,07%
13. Leszek Bubel – 0,04%
W II turze 19 XI 1995 wygrał Aleksander Kwaśniewski – 51,72% z Lechem Wałęsą – 48,28%
Lech Wałęsa sprawował kadencję prezydencką od 1990 r. W tym czasie utracil swoje politycnze zaplecze, gdyz Porozumienie Centrum i bracia kaczyńśki w 1991 wycofali poparcie dla niego stając się radykalną wobec Wałęsy opozycją. Próby tworzenia nowego zaplecza jak np. 1993 BBWR zakończyły się niepowodzeniem.
W 1995 r. L.Wałęsa miał na początku ok. 10 % poparcia i nikłe szanse na wybór. Mimo to zdecydował się ubiegac o reelekcję. otrzymał poparcie od czesci NSZZ „Solidarnosć” i kilkunastu urupowań centro-prawicowych które uznały ze tylko on ma najwieskze szanse wygrać z A.Kwaśniewskim (SLD) . Szybko notowania Wałęsy zaczęły rosnąć głównie kosztem Hanny Gronkiewicz-Waltz.. W I turze wyborów
5 XI 1995 . zdobył on 35,11 % i zajął 2 miejsce przeszdłszy do II tury z Aleksanderm Kwaśniewskim.19 XI w II turze L. Wałęsa przegrał z Kwaśniewskim uzyskując 25,75% głosów. Po upłynięciu kadencji przejściowo wycofał się z polityki a nastepnie założył Chrześcijańską Demokrację RP.
Aleksander Kwasniewski ur. 1954 r. – był przewodniczacym postokunistycnzej lewicy – SLD i naturalnym kandydatem tego ugrpowania na prezydenta. Miał stałe wysokie poparcie zwłaszcza wobec podzielenia się centro-prawicy która nie potrafiła wyłonic wspólnego kandydata.
W I turze 5 XI 1995 r. Kwaśniewski zajął 1 . miejsce zdobywając 35,11% głosów. Do drugiej tury przeszedł z urzedującym prezydentem L.wałęsą którego pokonał stosunkiem głosów 51,72% : 48,28%.
Jednak zwycięstwo Kwaśniewksiego staneło pod znakiem zapytania gdy jego wybr zostal zaskarżony do Sądu najwyższego a to zpo wodu podania przez kwasniewksiego nieprawdzowych danych o wykształceniu *- miał mieć wyższe a okazłąo się ze nie uzyskał dyplomu magisterskiego. Mimo to Sąd podtrzymał wybór. kwasniewski zostałzaprzysięzony 23 XII 1995 i swój urzad pełnił przez dwie kadencje do 2005
Jacek Kuroń ur. 1934 r. działacz opozycji i założyciel komitetu Obrony Robotników został w 1995 kandydatem unii Demokratycznej na najwyższy urząd w państwie pod haslem „Kandyduję bo zmiany sa konieczne”. Prezentował się jako alternatywny , centrowy kandydat wobec zaówno L.wałęsy jak i A.Kwaśniewskiego.
wysoka popualrnośc jaka dawały mu sondaże jako politykowi,nie przełożyla się jednakże na sukces wyborczy. jedną z przyczyn było wypomimanie muprzez cześc prawicy działalności w Czerwonym Harcerstwie (o czym mówił np. o. Rydzyk) jak i pojawinie się centro-lewicowego kontr-kandydata, Tadusza Zileińskiego i poparcie go przez Unię Pracy.
W I turze 5 XI 1995 uzyskał 9,22 5 głosów i 3. miejsce. W Ii turze poprał Lecha Wałęsę.
Jan Olszewski ur. 1930 r. od XII 1991 do VI 1992 pełnił urzad Premiera. Rzad Olszewskiego został 4 VI 1992 r. odwołany na skutek „afery lustracyjnje” oraz utraty zaplecza politycnzego. To spowodowałoże w oczach zawiedzionych prezydenturą Wałęsy wyborców centro-prawicowych , to Olszewski stał się kandydatem do urzędu Prezydenta RP.
W VIII 1995 kandydata na pezeydenta mia wyłonic „Konwent św. Katarzyny”. Tymczasem olszewksi ogłisłiż to on jest kandydatem Konwentu.
W I turze 5 XI 1995 uzyskal on 6,86% głosów i 4 miejsce. Nie poprał żadnego z kandydatów w II turze choć jak wyniknęło z sonadazy ok 1/4 jego zwolenników poparło … A. kwaśniewskiego „na złośc” L.Wałęsie. Po wyborach olszewski założył Ruch Odbudowy Polski.
Waldemar Pawlak – ur. 1959, prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego, już 2 razy był premierem (VI-VII 1992 i IX 1993- II 1995). W.Pawlak kandydowął jako przedstawisiel łównie wiejskich środowisk. Prezentował isę jako alternatywa dla l.Wałęsy i A.Kwaśnierwksiego, którzy nie mieli jego zdaniem pomysłu na rozwiązanie problemów polskiej wsi.
Nie miał jednakż ewystarczjaącego poparcia nawet we własnym srodowisku ato również z powodu „konurencji” w postaci „Samoobrony” Adrzeja Leppera. W I turze wyborów 5 XI 1995 W.Pawlak uzysakał 4,31% głosów i 5. miejsce.
Tadeusz Zieliński, Rzecznik Praw Obywatelksich został poparty przez Unię Pracy (choć częśc jej działaczy wolała j.Kuronia) i zajął 6 miesjce – 3,53%. Hanna gronkiewicz-Waltz, kóra początkowo miała byc głównym kndydatem centro-prawicowym na prezydenta z 20% „zjechała” do wyniku 2,76 % i 7 pozycji.
Janusz Korwin-Mikke [na zdjęciu], prezes Unii Polityki Realnej, zajął 8 miejsce z wynikiem 2,40%. Na 9 miejscu znalazł się Andrzej Lepper – 1,32%. Z kolei artysta kabaretowy Jan Pietrzak uzyskał 9 lokatę z wynikiem 1,12%. Kolejni kandydaci niezależni kórzy być może chcieli powtórzyć sukces S.tymińskiego z przed 5 lat: Tadeusz Koźluk, rektor Szkoły Administracji – 0,15%; Kazimeirz Piotrowicz (producent „zdrowotnych” wkładek do butów) – 0,07% i Leszek bubel z Forum Walki z Bezprawiem – 0,04%