Sam Egipt tłumaczony będzie często jako czarna ziemia – w czasach starożytnych była to jedna z większych i bardziej rozbudowanych cywilizacji, której udało się rozwinąć wysoką kulturę w dolinie Nilu z szerokim wachlarzem różnego rodzaju osiągnięć zarówno w zakresie techniki, nauki jak i jednocześnie polityki oraz kultury. Okres trwania tejże cywilizacji to przekrój ponad trzech tysięcy lat. Państwo to rozwijało się przede wszystkim dzięki regularnym i corocznym wylewom Nilu, które przynosiły przede wszystkim bardzo żyzny muł i zapewniały możliwość organizacji rolnictwa w takowy sposób aby przynosiło w przeciągu całego roku bardzo wysokie plony. Równocześnie od rozpoczęcia się czwartego tysiąclecia w Egipcie posługiwano się łodziami żaglowymi do transportowania materiałów praktycznie po całym Nilu i opanowano obróbkę metali, przede wszystkim miedzi. Pod koniec tego samego tysiąclecia Egipcjanie zaczęli posługiwać się hieroglificznym pismem, które w czasach nowożytnych udało się odczytać w wieku dziewiętnastym przez jednego z francuskich badaczy.
Religia w życiu każdego Egipcjanina odgrywało znaczącą rolę i była zakorzeniona oraz rozwijana od początku tejże cywilizacji. Stan kapłański w państwie egipskim był bardzo wysoko uprzywilejowany i w późniejszym okresie tegoż państwa posiadał tak naprawdę realną władzę i zgromadził największe bogactwa. Państwo egipskie posiadało wyznania politeistyczne, co jakiś czas jednak niektórzy z faraonów próbowali promować wiarę w jednego z licznych egipskich bogów i wprowadzać monoteizm pomysły te jednak bardzo szybko upadały. Prawdą jest jednak fakt, że istniały miejsca, w którym większym kultem ogarniało się poszczególnych z nich, tam też znajdowały się główne ze świątyń im poświęconych. Jako, że lud egipski w większości przypadków był masą ciemną i niewyedukowaną, przeciętny obywatel tak naprawdę nie posiadał żadnych praw, bardzo łatwo można było nim manipulować. Wykorzystywali to między innymi kapłani, którzy dzięki swojej wysokiej wiedzy astronomicznej i astrologicznej mieli możliwość kontrolowania zachodów słońca. Wiedzę tę wykorzystywali strasząc ludzi i twierdząc, że ciemności w czasie dnia zsyłane są przez bogów, którzy żądają ofiar. Egipcjanie wierzyli, że dusza człowieka będzie po śmierci istniała tak długo jak jego ciało, gdyż przeprawia się on do świata umarłych razem z nim. Z tego też powodu udało im się niemal do perfekcji opanować technikę mumifikowania zwłok, dzięki czemu do dzisiaj mamy możliwość podziwiania zachowanych w bardzo dobrym stanie ludzkich zwłok pochodzących sprzed dobrych kilku tysięcy lat.
Okres rozwoju architektury i także wiążącej się z nią sztuki w starożytnym Egipcie przypadać będzie na okres czwartego tysiąclecia przed naszą erą i trwać aż do czwartego wieku już naszych czasów. Cała epoka ta nacechowana była jednością form artystycznych oraz ciągłością rozwoju i funkcji służebnej wobec religii i władców. Sztuka pomagała przede wszystkim utrwalić i utrzymać ustalone z góry porządki społeczne opierające się na długoletnich tradycjach. Najstarsze z zachowanych szczątków osad i cmentarzysk pochodzić będą jeszcze z okresu predynastycznego w historii Egiptu, czyli sprzed około sześciu tysięcy lat.
Piramidy będą charakterystycznymi przede wszystkim dla Egipcjan budowlami, które pełniły formę grobowców prywatnych, w innych kulturach także stosowane były jako podbudowa świątyń. Kształt egipskich piramid to ostrosłup, czy też formy, których ogólne zarysy będą do niego zbliżone. W Egipcie pierwsze grobowce tego rodzaju budowane były w oparciu o formę schodkową, z których do najpopularniejszych zaliczyć będziemy mogli tak zwaną piramidę Dżesera. Większość zachowanych obecnie piramid egipskich posiadać będzie jednak kształt ostrosłupa to najpopularniejszych z nich zaliczymy trzy piramidy w Gizie. Wszystkie z nich posiadają właśnie kształt ostrosłupa, którego podstawą jest kwadrat. Największa z nich wszystkich czyli piramida Cheopsa ma podstawę, której jeden bok posiada ponad dwieście metrów, a jej wysokość to prawie sto pięćdziesiąt metrów. Budowy piramid zabierały dziesiątki lat, przeważnie w momencie narodzin nowego faraona, czy też w momencie obejmowania przez niego władzy rozpoczynała się automatycznie budowa grobowca przeznaczonego dla niego. O wiele mniejsze grobowce w formie piramid, czy też podziemnych katakumb przeznaczone były dla mniej ważnych, jednakowoż także wpływowych ludzi w społeczności egipskiej, przeciętny obywatel przeważnie kończył w masowym grobie, czy też wykopanym gdzie w piaskach pustyni.
Pierwsze wyobrażenia o sfinksie pojawiać będą się już w Mezopotamii gdzie przybierał on przeważnie postać ciała konia, a ręce oraz głowę człowieka. Stamtąd też przeniknął on pod nazwą centaura do mitologii greckiej oraz następnie w zmienionym wyglądzie do samego Egiptu. W sfinks na terenie starożytnego Egiptu był przede wszystkim symbolem królewskiej władzy, przedstawiany przeważnie w postaci leżącego lwa z głową ludzką, bardzo często także twarzą samego faraona. Egipskie sfinksy przedstawiane były w płci męskiej, była to jedna z ważniejszych tradycji, z tego też powodu nawet jedna z królowych posiadała na takowych pomnikach doczepioną brodę. Kolejne ważne cechy odróżniające sfinksy egipskie od pozostałych to brak takie elementu jak skrzydła. Skrzydła u sfinksów natomiast będą atrybutem przede wszystkim wśród ludów sumeryjskich oraz ludności greckiej.
Starożytny Egipt z całą pewnością to jedna z wspanialszych cywilizacji, która rozwinęła się w północnej Afryce oraz na całym świecie w czasach antycznych. Poczyniła ona ogromny rozwój zarówno jeśli chodzi o system wierzeń, politykę, naukę, kulturę oraz wiele, wiele innych. Kultura ta opierała się przede wszystkim na tradycjach związanej z ustrojem feudalnym i wyraźnym zarysem grup społecznych, gdzie królował faraon, pod nim znajdowali się kapłani, a pod nimi pozostała część społeczeństwa. Wszystko zaczyna zmieniać się kiedy do kraju napływają między innymi greccy kupcy, wtedy układ i ład społeczny zaczyna być trochę zaburzonym. Egipcjanie do perfekcji rozwinęli wiele dziedzin życia, między innymi budownictwo, czego dowodem mogą być ich ogromne piramidy o ciekawym kształcie, czy też techniki balsamowania i mumifikowania zwłok. Dzięki odczytaniu pisma hieroglificznego w wieku dziewiętnastym posiadamy obecnie możliwość o wiele bardziej dokładnego poznania tejże właśnie cywilizacji, która z pewnością była jedną z ważniejszych w historii świata antycznego co jest faktem niezaprzeczalnym.
Teby było jednym z ważniejszych starożytnych miast na terenie górnego Egiptu, położone było ono nad Nilem, kilkaset kilometrów od obecnego Kairu. Za czasów wczesnego państwa Teby posiadały bardzo duże znaczenie jeśli chodzi o administrację całym państwem gdyż mieściła się tutaj właśnie jego stolica. Funkcja ta została jednak utracona w czasie rządów dwunastej dynastii – jednak w czasie początków nowego państwa została przywrócona na poprzednie miejsce dzięki staraniom osiemnastej dynastii faraonów.